De zoutmijnen nabij Krakau kwamen al voor op de eerste UNESCO-werelderfgoedlijst die ooit het levenslicht zag. Het geeft de rijke historie meteen weer van deze plek, die ook nog meerdere jaren op de mondiale lijst van bedreigd erfgoed stond. Overigens is zoutwinning er al ruim twintig jaar nagenoeg verleden tijd, na een overstroming in het wingebied. Dat was niet de eerste keer dat de mijnen door een catastrofale vloedgolf water werden overspoeld. In 1871 begon ook eens een jarenlang durende strijd tegen het water in de destijds volgelopen Kloski Corridor.
Ondergronds kuuroord
Maar dat heeft niets afgedaan aan de toeristische animo voor deze Wieliczka-zoutmijn in Krakau, één van de oudste en grootste in haar soort en met een diepte van meer dan driehonderd meter. De mijnen zijn inmiddels immers ook lucratief door het ondergrondse kuuroord. Door het in de mijnen aanwezige microklimaat is een kort verblijf in de zuivere lucht ideaal voor therapeutische behandelingen. De eerste verkwikkende zoutbaden ontstonden ruim een eeuw geleden op initiatief van Dr Feliks Boczowksi die ook een boekwerk zou schrijven over de geneeskrachtige werking van een bezoek aan de zoutmijnen.
Beroemde bezoekers
Voor toeristen was deze omgeving – voor de Wieliczka-zoutmijnen waren er al meerdere andere mijnen – al veel langer een attractie. Die belangstelling dateert reeds van het einde van de vijftiende eeuw. Een hele waslijst aan beroemde bezoekers kwam dit ondergrondse mirakel bewonderen. Van Copernicus tot Goethe; van Baden-Powell tot Paus Johannes Paulus II. Tijdens de Middeleeuwen werd jaarlijks al de toen immense hoeveelheid van 8000 tot zout geproduceerd. In de zeventiende eeuw werkten er 2000 mensen in de mijnen en die zorgden voor een productie van meer dan 30.000 ton, ook al door de opening van meerdere nieuwe schaften.
Zwarte periode
In de Tweede Wereldoorlog speelde de Wieliczka-mijn een historische rol. Uit diverse werkkampen in Polen werden duizenden Joden naar de mijnen gestuurd om er te werken, al ging het daarbij niet om de winning van zout, maar om ondergrondse wapenproductie. Door de snelle opmars van de Sovjets zou deze productie echter nooit daadwerkelijk op gang komen. Het markeert wel een zwarte periode. Liefst 4.000 Joden uit de directe omgeving, de helft van de bevolking van Wieliczka-Klasno, moesten de Duitse bezetting met de door bekopen.
Massale belangstelling
Tegenwoordig bezoeken meer dan één miljoen toeristen jaarlijks de mijn en volgen een ondergrondse rondleiding langs in het tot rotsen verworden zout uitgehouwen figuren. Hoe uniek de mijn is, werd trouwens ook duidelijk gemaakt tijdens de wereldexpositie van 2005 in Japan. De Wieliczka-mijn was het speerpunt van het Pools paviljoen, naast de muziek van Chopin.
Routes: van licht tot zeer zwaar
Er zijn diverse toeristische routes door de mijn, van eenvoudig tot fysiek zeer ondernemend. Ze leiden langs ondergrondse meren en een bijzondere kathedraal. Voor kinderen is een tocht beschikbaar langs sprookjesachtige zoutfiguren en zijn er uitdagende opdrachten. Kinderen tot vier jaar hebben onder begeleiding gratis toegang. Neem op een warme zomerdag wel een extra trui of vest mee, want ondergronds wordt het niet warmer dan zo’n zestien graden.
De prijzen (vanaf zo’n twintig euro) zijn afhankelijk van de te volgen route. Voor het maken van foto’s wordt tien zloty extra gevraagd. Door het combineren van meerdere routes kunnen aardige kortingen worden verkregen. De openingstijden zijn dagelijks van 8.00 uur tot 17.00 uur.
Reageren