De komende weken neem ik jullie mee naar Havana – Cuba – voor mijn reisverhalen. 5 mei ben ik samen met een vriendin naar Cuba gevlogen om de Spaanse taal te leren en om me te mengen in de Cubaanse cultuur. Mijn doel van dit avontuur: na een maand in staat zijn een begrijpelijk gesprek te kunnen voeren in het Spaans, de enigszins aparte geschiedenis van het Communistische Cuba begrijpen en salsa kunnen dansen. Daarnaast wil ik natuurlijk in de weekenden van mijn taalcursus zoveel mogelijk van de rest van het land zien! Wegens beperkte wifi- mogelijkheden ben ik echter nu pas in staat mijn reisverhalen met jullie te delen.
De eerste ervaringen
Inmiddels zit mijn eerste week er dus op. Het was een week vol indrukken! We kwamen na een lange, vermoeiende vlucht aan in onze casa particular. Hierbij moet je denken aan het verblijven bij Cubanen thuis die hun kamers onderverhuren, een soort hospita. Het is in Cuba de meest gangbare manier om te verblijven. De Cubanen kunnen dan ook voor je koken, zelf koken is hier namelijk niet te doen. Na ruim een week konden we dit ook zeker bevestigen, de supermarkten hier zijn bijna leeg. Ze hebben enkel grote schappen met een enorme hoeveelheid aan hetzelfde product. Uiteraard is rum er altijd in overvloed, terwijl water met regelmaat is uitverkocht.
Kleurrijke straten van Habana Vieja
De eerste dag in Havana besloten we rond te lopen in het oude stadscentrum (Habana Vieja) en alles op ons af te laten komen. Havana bleek al snel een bijzonder kleurrijke stad te zijn, elke straat is fotowaardig. Ook viel het ons gelijk op dat inderdaad bijna iedere bewoner in een oldtimer rijdt, dit is in de films dus niet overdreven. De oude architectuur in combinatie met de mooie kleuren waren prachtig om te zien. Er waren helaas ook veel oude en vervallen gebouwen die eruit zagen alsof er al jaren niks meer aan gedaan was.
Het eerste hoogtepunt in Cuba was een rondrit in een roze oldtimer. Uiteraard hebben we wat van de prijs af kunnen dingen, want zo gaat dat in Cuba. Voor 30 CUC werden we een uur lang door de verschillende wijken en langs bezienswaardigheden van Havana gereden. Het was een perfecte manier om de stad te verkennen op een eerste dag.
Culturele verschillen
Hoe we aan de Cubaanse peso (CUP) konden komen wisten we de eerste dag nog niet. In Cuba heb je namelijk twee verschillende munteenheden: de Peso Convertibles voor toeristen (CUC), die 24x meer waard is dan de lokale Cubaanse peso (CUP). Als toerist kun je met deze munteenheid echter op de meeste plekken niet betalen, slechts bij een aantal cafeetjes en straat tentjes. We wilden nog graag gaan achterhalen hoe we aan de CUP konden komen!
In de avond gingen we op zoek naar een paladar in plaats van een restaurant. Een restaurant is namelijk van de staat en door het Communisme hebben de Cubanen niet altijd even veel zin hun best te doen voor goede, kwalitatieve maaltijden. Gelukkig is er wel al het een en ander veranderd en bestaan er nu ook paladars. Deze zijn niet van de staat en zijn soms gewoon bij mensen thuis, in de vorm van een soort huisrestaurant. De eerste avond zaten we bij de prachtige en zeer populaire paladar “la Guarida”. Zonder reservering konden we hier dan ook niet terecht, maar we konden wel op de rooftop bar gaan eten. Zeker geen straf, want wat een prachtig uitzicht kregen we hiervoor terug. Later die week aten we ook bij paladares bij mensen thuis. Het is wel noodzakelijk adressen van paladares op te zoeken in je reisboek, anders zou je ze zo over het hoofd zien.
De stranden van Mar Azul
Het strand in Havana is helaas wat verder weg. Havana ligt wel aan de zee en heeft een lange boulevard, de Malecón. In veel reisboeken lees je dat dit één van de hoogtepunten zou moeten zijn van Havana. Wij vonden het beide echter niet heel bijzonder. Er was geen straatvermaak en er waren geen gezellige restaurantjes of barretjes langs de boulevard, onze voorkeur gaat hierbij dus uit naar Europa! Wel kun je per bus of taxi naar de stranden reizen ten Oosten van Havana, deze zijn op 19 kilometer afstand van het stadscentrum. De strandengroep heet Mar Azul en omvat meerdere kleine stranden. Er zijn heerlijke stranden met enorm lange palmbomen. Je kan er zeker goed ontspannen, maar moet wel behoorlijk goed op je spullen letten. Wil je een poging doen om af te koelen wordt dit lastig, omdat het water hier lange tijd zo ondiep is dat het eerder lauw is dan koud!
Spaanse lessen
Na een heerlijk eerste weekend was het tijd voor de meest belangrijke reden waarvoor we waren gekomen: Spaanse lessen! Vanwege het nog altijd heersende Communisme is het niet mogelijk een talenschool op te richten in Cuba, waardoor we de lessen hadden bij een Cubaanse thuis. Onze docente was een vriendelijke Cubaanse vrouw die haar eigen, ietwat ouderwetse methode op ons toepaste. We moesten alles opschrijven, echte lesboeken kregen we niet en vooral: herhalen, herhalen, herhalen. Het werkte wel, want wanneer we het zoveelste plaatje hadden beschreven konden we het bijna dromen. De lessen zijn iedere dag van half 9 tot 12, waardoor we de rest van de dag konden besteden aan het verkennen van de stad of een dagje strand.
De eerste tegenslag
Helaas kwam er al vrij snel een tegenslag. Na een heerlijke vis met salade te hebben gegeten bij een strand tentje kregen we beide al vrij snel buikpijn. Niet veel later zaten we in het kleine kamertje van onze casa opgesloten, omdat we beide te kampen hadden met een voedselvergiftiging. Wel de ultieme mate om je vriendschap op de proef te stellen, maar toch niet echt een aanrader. Les 1 hadden we geleerd: niet meer eten in kleine cafetaria’s of strand tentjes en vooral uitkijken met salades. Deze kunnen namelijk gewassen zijn met het leidingwater.
De voedselvergiftiging had ons flink te pakken, dus onze wilde stap plannen gingen in de mist op. Vrijdag avond ging het weer wat beter, waardoor we besloten om even naar een salsa club te gaan. We gingen met 2 Cubanen mee die we eerder hadden leren kennen, waardoor we op een plek terecht kwamen waar we zo ongeveer de enige toeristen waren. Bij de ingang moesten we onze tasjes inleveren, want deze mochten niet mee naar binnen in de club. Het beviel ons totaal niet, maar de Cubanen verzekerden ons dat het goed zat. Door het bewakingssysteem met het laten zien van identiteitsbewijzen kregen we beide gelukkig onze tas met complete inhoud terug aan het einde van de avond. Er werd uiteraard veel Spaanse muziek gedraaid en iedereen zong uit volle borst mee. Wij beseften ons dat we nog veel te leren hadden.
Excursie naar Viñales
De zaterdag hebben we rustig aan gedaan en een heerlijk dagje strand gehad. Voor de zondag hadden we een tour gepland naar Viñales, dus we wilden zeker weer helemaal fit zijn. Een dagje rust deed ons beiden goed.
De tour naar Viñales op zondag was een indrukwekkende dag. We werden opgehaald bij het dichtstbijzijnde hotel en begonnen aan de 3 uur durende reis. We stopten bij een lokale rum fabriek en mooie uitzichtpunten over de valleien. Ook gingen we langs bij een boer die ons liet zien hoe hij tabak produceerde en omtoverde in echte Cubaanse sigaren. Vervolgens hebben we met een bootje door één van de vele grotten van Viñales heen gevaren. Het gebied is heel tropisch en het was daarom ook toepasselijk dat we deze dag voor het eerst wat regen hadden. Na een dag vol nieuwe indrukken reden we terug naar Havana en zat week 1 er al weer op.
Reageren